غزل شماره ۱۷۷۸: رحت انا من بینکم غبت کذا من عینکم

رحت انا من بینکم غبت کذا من عینکم

لا تغفلوا عن حینکم لا تهدموا دارینکم

اخواننا اخواننا ان الزمان خاننا

لا تنسؤا هجراننا لا تهدموا دارینکم

قد فاتنا اعمارنا و استنسیت اخبارنا

و استثقلت اوزارنا لا تهدموا دارینکم

استوثقوا ادیانکم و استغنموا اخوانکم

و استعشقوا ایمانکم لا تهدموا دارینکم