غزل شماره ۱۹۲۹: ای عربده کرده دوش با من

ای عربده کرده دوش با من

می خورده و کرده جوش با من

ای جان به حق وصال دوشین

در خشم چنین مکوش با من

گر با تو ز من بدی بگفتید

با بنده بگو مپوش با من