غزل شماره ۲۴۲۱: مطرب جان‌های دل برده

مطرب جان‌های دل برده

تا به شب تا به شب همین پرده

جان‌هایی که مست و مخمورند

بر سر باده باده‌ای خورده

در خرابات مفردان رفته

خرقه آب و گل گرو کرده