رباعی شماره ۱۹۸۵: هرکس کسکی دارد و هرکس یاری

هرکس کسکی دارد و هرکس یاری

آن یارِ وفادار کجا شد باری؟

گر پیش سگی شکر نهی خرواری

میلِ دل او بود سوی مُرداری