رباعی شماره ۱۹۸۷: هر لحظه مها پیش خودم می‌خوانی

هر لحظه مها پیشِ خودم می‌خوانی

احوال همی‌پرسی و خود می‌دانی

تو سروِ روانی و سخن، پیشِ تو باد

می‌گویم و سر به خیره می‌جنبانی