رباعی شماره ۲۸: این روزه چو غربیل ببیزد جان را

این روزه چو غربیل ببیزد جان را

پیدا آرد قراضهٔ پنهان را

جانی که کند خیره مه تابان را

بی‌پرده شود نور دهد کیوان را