رباعی شماره ۶۲: گر عمر بشد عمر دگر داد خدا

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

رباعی شماره ۶۱: گر در طلب خودی ز خود بیرون‌آ رباعی شماره ۶۳: گر من میرم مرا بیارید شما

گر عمر بشد عمر دگر داد خدا

گر عمر فنا نماند نک عمر بقا


عشق آب حیاتست در این آب درآ

هر قطره از این بحر حیاتست جدا


نظر خود را بنویسید

نظرات