رباعی شماره ۱۱۵: آسوده کسی که در کم و بیشی نیست

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

رباعی شماره ۱۱۴: آری صنما بهانه خود کم بودت رباعی شماره ۱۱۶: آمد بر من چو در کفم زر پنداشت

آسوده کسی که در کم و بیشی نیست

در بند توانگری و درویشی نیست


فارغ ز غم جهان و از خلق جهان

با خویشتنش بذره ای خویشی نیست


نظر خود را بنویسید

نظرات