رباعی شماره ۱۱۷: آن آتش ساده که ترا خورد و بکاست

آن آتش ساده که ترا خورد و بکاست

آن ساده به از دو صد نگار زیبا است

آن آتش شهوت که چو صاف و ساده است

بنگر چه نگاران که از آن آتش خاست