رباعی شماره ۱۲۰: آن تلخ سخنها که چنان دل شکن است

آن تلخ سخنها که چنان دل شکن است

انصاف بده چه لایق آن دهن است

شیرین لب او تلخ نگفتی هرگز

این بی‌نمکی ز شور بختی منست