رباعی شماره ۱۲۴: آن چشم فراز از پی تاب شده است

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

رباعی شماره ۱۲۳: آن جاه و جمالی که جهان‌افروز است رباعی شماره ۱۲۵: آن چشم که خون گشت غم او را جفت است

آن چشم فراز از پی تاب شده است

تا ظن نبری که فتنه در خواب شده است


صد آب ز چشم ما روان کردی دی

امروز نگر که صد روان آب شده است


نظر خود را بنویسید

نظرات