رباعی شماره ۱۵۰: از بسکه دل تو دام حیلت افراخت

از بسکه دل تو دام حیلت افراخت

خود را و ترا ز چشم رحمت انداخت

مانندهٔ فرعون خدا را نشناخت

چون برق گرفت عالمی را بگداخت