رباعی شماره ۱۸۸: ای در دل من نشسته شد وقت نشست

ای در دل من نشسته شد وقت نشست

ای توبه شکن رسید هنگام شکست

آن بادهٔ گلرنگ چنین رنگی بست

وقت است که چون گل برود دست بدست