رباعی شماره ۲۲۰: ای همچو خر و گاو که و جو طلبت

ای همچو خر و گاو که و جو طلبت

تا چند کند سایس گردون ادبت

لب چند دراز می‌کنی سوی لبش

هر گنده دهان چشیده از طعم لبت