رباعی شماره ۲۳۰: با شب گفتم گر بمهت ایمانست

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

رباعی شماره ۲۲۹: با شاه هر آنکسی که در خرگاهست رباعی شماره ۲۳۱: تا شب میگو که روز ما را شب نیست

با شب گفتم گر بمهت ایمانست

این زود گذشتن تو از نقصانست


شب روی به من کرد و چنین عذری گفت

ما را چه گنه چو عشق بی‌پایانست


نظر خود را بنویسید

نظرات