رباعی شماره ۲۳۲: با عشق کلاه بر کمر دوز خوش است

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

رباعی شماره ۲۳۱: تا شب میگو که روز ما را شب نیست رباعی شماره ۲۳۳: با عشق نشین که گوهر کان تو است

با عشق کلاه بر کمر دوز خوش است

با نالهٔ سرنای جگرسوز خوش است


ای مطرب چنگ و نای را تا بسحر

بنواز بر این صفت که تا روز خوش است


نظر خود را بنویسید

نظرات