رباعی شماره ۲۵۶: بیرون ز جهان و جان یکی دایه ماست

بیرون ز جهان و جان یکی دایهٔ ماست

دانستن او نه درخور پایهٔ ماست

در معرفتش همین قدر می‌دانم

ما سایه اوئیم و جهان سایه ماست