رباعی شماره ۲۸۴: چشمی دارم همه پر از صورت دوست

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

چشمی دارم همه پر از صورت دوست

با دیده مرا خوشست چون دوست در اوست


از دیده دوست فرق کردن نه نکوست

یا دوست به جای دیده یا دید خود اوست


نظر خود را بنویسید

نظرات