رباعی شماره ۳۰۲: در خواب مهی دوش روانم دیده است

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

در خواب مهی دوش روانم دیده است

با روی و لبی که روشنایی دیده است


یا بر گل ترکان شکر جوشیده است

یا بر شکرستان گل تر روئیده است


نظر خود را بنویسید

نظرات