رباعی شماره ۳۴۶: سر سخن دوست نمیارم گفت

سر سخن دوست نمیارم گفت

دریست گرانبها نمیارم سفت

ترسم که بخواب دربگویم سخنی

شب‌هاست که از بیم نمیارم خفت