رباعی شماره ۳۶۸: قومی غمگین و خود مدان غم ز کجاست

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

رباعی شماره ۳۶۷: عمریست که جان بنده بی‌خویشتن است رباعی شماره ۳۶۹: گر آتش دل نیست پس این دود چراست

قومی غمگین و خود مدان غم ز کجاست

قومی شادان و بیخبر کان ز چه جاست


چندین چپ و راست بیخبر از چپ و راست

چنین من و ماست بیخبر از من و ما است


نظر خود را بنویسید

نظرات