رباعی شماره ۳۸۶: گفتم چشمم که هست خاک کویت

گفتم چشمم که هست خاک کویت

پرآب مدار بی‌رخ نیکویت

گفتا که نه کس بود که در دولت من

از من همه عمر باشد آب رویت