رباعی شماره ۴۰۰: گویند مرا که این همه درد چراست

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

رباعی شماره ۳۹۹: گویند که عشق عاقبت تسکین است رباعی شماره ۴۰۱: لطف تو جهانی و قرانی افراشت

گویند مرا که این همه درد چراست

وین نعره و آواز و رخ زرد چراست


گویم که چنین مگو که اینکار خطاست

رو روی مهش ببین و مشکل برخاست


نظر خود را بنویسید

نظرات