رباعی شماره ۴۳۴: هر جان که از او دلبر ما شادانست

هر جان که از او دلبر ما شادانست

پیوسته سرش سبز و دلش خندانست

اندازهٔ جان نیست چنان لطف و جمال

آهسته بگوئیم مگر جانانست