رباعی شماره ۴۳۶: هر چند شکر لذت جان و جگر است

هر چند شکر لذّت جان و جگر است

آن خود دگر است و شکرِ او دگر است

گفتم که از آن نی‌شکرم افزون کن

گفتا نه یقین است که آن نی‌شکر است