رباعی شماره ۴۵۳: یاری که به نزد او گل و خار یکیست

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

رباعی شماره ۴۵۲: یاری که به حسن از صفت افزونست رباعی شماره ۴۵۴: یاری که غمش دوای هر بیمار است

یاری که به نزد او گل و خار یکیست

در مذهب او مصحف و زنار یکیست


ما را غم آن یار چرا باید خورد

کو را خر لنگ و اسب رهوار یکیست


نظر خود را بنویسید

نظرات