رباعی شماره ۴۶۰: آبی که از این دیده چو خون می‌ریزد

آبی که از این دیده چو خون می‌ریزد

خونیست بیا ببین که چون می‌ریزد

پیداست که خون من چه برداشت کند

دل می‌خورد و دیده برون می‌ریزد