رباعی شماره ۴۶۴: آنجا که بهر سخن دل ما گردد

آنجا که بهر سخن دل ما گردد

من می‌دانم که زود رسوا گردد

چندان بکند یاد جمال خوش تو

کر هر نفسش نقش تو پیدا گردد