رباعی شماره ۵۴۷: ایام وصال یار گوئی که نبود

ایام وصال یار گوئی که نبود

وان دولت بیشمار گوئی که نبود

از یار به جز فراق بر جای نماند

رفت آن همه روزگار گوئی که نبود