رباعی شماره ۵۹۵: بی‌زارم از آن آب که آتش نشود

بی‌زارم از آن آب که آتش نشود

در زلف مشوشی مشوش نشود

معشوقهٔ ما خوش است بیخوش نشود

آن سر دارد که هیچ سرکش نشود