رباعی شماره ۶۴۴: چون نیستی تو محض اقرار بود

چون نیستی تو محض اقرار بود

هستی تو سرمایهٔ انکار بود

هرکس که ز نیستی ندارد بوئی

کافر میرد اگرچه دیندار بود