رباعی شماره ۶۵۷: دانی صوفی بهر چه بسیار خورد

دانی صوفی بهر چه بسیار خورد

زیرا که بایام یکی بار خورد

بگذار که تا این گل و گلزار خورد

تا چند چو اشتران ز غم خار خورد