رباعی شماره ۷۰۵: دی بنده بر آن قمر جانی شد

دی بنده بر آن قمر جانی شد

یک نکته بگفت و بحث را بانی شد

میخواست که مدعاش ثابت گردد

ثابت نشد آن و مدعی فانی شد