رباعی شماره ۷۱۲: روز آمد و غوغای تو در بردارد

روز آمد و غوغای تو در بردارد

شب آمد و سودای تو بر سر دارد

کار شب و روز نیست این کار منست

کی دو خر لنگ بار من بردارد