رباعی شماره ۷۱۵: روزیکه بود دلت ز جان پر از درد

روزیکه بود دلت ز جان پر از درد

شکرانه هزاران جان فدا باید کرد

کاندر ره عشق و عاشقی ای سره مرد

بیشکر قفای نیکوان نتوان کرد