رباعی شماره ۷۲۲: زان آب که چرخ از آن بسر می‌گردد

زان آب که چرخ از آن بسر می‌گردد

استارهٔ جانم چو قمر می‌گردد

بحریست محیط و در وی این خلق مقیم

تا کیست کز این بحر گهر میگردد