رباعی شماره ۷۲۵: زلفت چو بر آن لعل شکرخای زند

زلفت چو بر آن لعل شکرخای زند

در بردن جان بندگان رای زند

دست خوش خویش را کس از دست دهد؟

افتادهٔ خویش را کسی پای زند؟