رباعی شماره ۷۳۷: شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید

شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید

چون بچهٔ خرد آستین برخاید

چون دید مرا کنار را بگشاید

چون باز جهد مرغ دلم برباید