رباعی شماره ۷۵۱: صد بار ز سر برفت عقلم و آمد

صد بار ز سر برفت عقلم و آمد

تا کی ز می شیفتگان آشامد

از کار بماندم وز بیکاری نیز

تا عاقبت کار کجا انجامد