رباعی شماره ۷۶۶: عشق تو سلامت ز جهان می‌ببرد

عشق تو سلامت ز جهان می‌ببرد

هجر تو اجل گشته که جان می‌ببرد

آندل که به صد هزار جان می‌ندهم

یک خندهٔ تو به رایگان می‌ببرد