رباعی شماره ۷۶۷: عشقی آمد که عشقها سودا شد

عشقی آمد که عشقها سودا شد

سوزیدم و خاکستر من هم لا شد

باز از هوس سوز خاکستر من

واگشت و هزار بار صورتها شد