رباعی شماره ۷۷۵: قد الفم ز مشق چون جیم افتاد

قد الفم ز مشق چون جیم افتاد

آن سو که توی، حسن در آن تیم افتاد

آن خوبی باقی تو ای جان و جهان

دل بِسْتَد و اندر پی باقیم افتاد