رباعی شماره ۷۸۲: گر در طلبی ز چشمه در بر ناید

گر در طلبی ز چشمه در بر ناید

جویندهٔ در به قعر دریا باید

این گوهر قیمتی کسی را شاید

کز آب حیات تشنه بیرون آید