رباعی شماره ۷۸۴: گر صبر کنم جامعه جان میسوزد

گر صبر کنم جامعهٔ جان میسوزد

جان من و آن جملگان میسوزد

ور بانگ برآورم دهان میسوزد

از من گذرد هر دو جهان میسوزد