رباعی شماره ۷۸۵: گر صبر کنم دل از غمت تنگ آید

گر صبر کنم دل از غمت تنگ آید

ور فاش کنم حسود در چنگ آید

پرهیز کنم که شیشه بر سنگ آید

گوئی که ز عشق ما ترا ننگ آید