رباعی شماره ۸۰۲: کی باشد کین نبش بنوش تو رسد

کی باشد کین نبش بنوش تو رسد

زهرم به لب شکرفروش تو رسد

زیرا که تو کیمیای بی‌پایانی

ای خوش خامی که او بجوش تو رسد