رباعی شماره ۸۰۴: کی غم خورد آنکه شاد مطلق باشد

کی غم خورد آنکه شاد مطلق باشد

وان دل که برون ز چرخ ازرق باشد

تخم غم را کجا پذیرد چو زمین

آن کز هوسش فلک معلق باشد