رباعی شماره ۸۴۴: هر شب که دل سپهر گلشن گردد

هر شب که دل سپهر گلشن گردد

عالم همه ساکن چو دل من گردد

صد آه برآورم ز آیینهٔ دل

آیینهٔ دل ز آه روشن گردد