رباعی شماره ۹۰۲: زان ابروی چون کمانت ای بدر منیر

زان ابروی چون کمانت ای بدر منیر

دل شیشهٔ پرخون شود از ضربت تیر

گویم ز دل و شیشه و خون چیست نظیر

بردارم جام باده و گوید گیر