رباعی شماره ۹۱۳: گفتی که: بیا که باغ خندید و بهار

گفتی که: بیا که باغ خندید و بهار

شمعست و شراب و شاهدان چو نگار

آنجا که تو نیستی از اینهام چه سود؟

و آنجا که تو هستی خود از اینها بچه کار؟